Deze Romeinse schijffibula is door de staat waarin hij verkeert 'zeldzaam' te noemen. De bronzen mantelspeld is met emaille ingelegd, wat bij bodemvondsten door beschadiging vaak geheel of gedeeltelijk is verdwenen. Ook kan het door 'oxidatie-processen' als het ware 'verpoederen'. Het kleurrijk emaille wordt ook wel 'millefiori' genoemd en de hoogwaardige techniek die nodig was om dit soort kleurrijke emaille te maken, getuigen van een grote mate van vakmanschap van de Romeinse glasblazers. We zullen hier later op terug komen. Mantelspelden van dit type worden toegeschreven aan het Romeinse leger, gezien het feit dat deze meestal bij archeologische opgravingen van miltaire nederzettingen worden gevonden. Het dambord-motief is verfijnd uitgewerkt, in de kleuren blauw, rood en wit. Op de achterzijde (afbeelding rechts) zijn nog de restanten te zien van de naaldconstructie. Meestal werd deze gemaakt van ijzer wat meer veerkracht geniet als brons of messing. Helaas is ijzer veelal door oxidatie vergaan. De naald/speld, veerrol en een klein stukje van de (bronzen) naaldhouder ontbreken. Ondanks deze kleine onvolkomenheden, blijft de fibula in deze staat 'museumwaardig', waardoor de fibula inmiddels z'n weg naar een museum heeft weten te vinden.