Diverse vindplaatsen, aanzichten en schalen.

De hierboven afgebeelde braadspitopleggers zijn gemaakt van gebakken klei en enkele zijn voorzien van glazuur of engobe. Zoals te zien is zijn ze allemaal versierd en de versieringen lopen sterk uiteen, al springen de kerfsnede of kerbschnitt-motieven het meest in het oog. Het valt ook op dat sommige over meer dan twee gaten beschikken, wat tot doel heeft gehad dat het spit versteld kon worden, dus dichter naar het vuur toe of er juist vanaf, wat het bereiden van het vlees ten goede kwam. Het kan ook niet worden uitgesloten dat er zelfs meerdere braadspitten tegelijkertijd gebruikt konden worden, wat pleit voor een toeschrijving aan grote gezelschappen of gezinnen. Dit bevestigd tevens het beeld dat er heerst over braadspitopleggers, aangezien ze weinig voorkomen en dus aan de elite zouden hebben toebehoord. Een argument hiervoor is dat de rijken vaker vers vlees aten dan de minder bedeelden, die voornamelijk gepekeld en gedroogd vlees dat eerst gekookt diende te worden, tot hun beschikking hadden. Ervan uitgaande dat sommige braadspitopleggers aan meerdere spitten plaats moesten bieden, maakt de toeschrijving aan de elite ook aannemelijker, alhoewel je misschien ook aan openbare eetfestijnen, bijvoorbeeld op marktpleinen zou kunnen denken.